De Rensenmanier

Ivar (links) krijgt uitleg van buitendienstmonteur Michel

“Zeg, moet je niet eens gaan werken?” Dat zei directeur Ruud Cuppé gekscherend tegen de toen zestienjarige Ivar die bij Rensen wachtte tot zijn moeder klaar was met werken. Het was de start van een leuke bijbaan. Tijdens de vakanties en op vrije dagen werkte Ivar in de werkplaats. Na de middelbare school zat hij twee jaar bij defensie, maar besloot dat het toch niet was wat hij wilde. Hij trok de stoute schoenen aan en klopte bij de directie van Rensen op de deur. Inmiddels heeft hij zijn eerste jaar opleiding als ‘eerste monteur elektronische industriële installaties en systemen’ erop zitten en wordt hij intern opgeleid tot buitendienstmonteur.

Ivar staat naast buitendienstmonteur Michel die op zijn scherm wijst en uitlegt waar ze naar zoeken. “Ik doe nu nog niet zoveel, het is vooral meekijken”, vertelt Ivar. “Ik heb nog behoorlijk veel te leren, maar dit is wel wat ik heel graag wil.” Techniek is hem met de paplepel ingegoten. Zijn ouders hebben allebei een technische achtergrond en in zijn vrije tijd sleutelt hij samen met zijn vader aan motoren en karts.

Geen twee linkerhanden

“Toen ik binnenkwam begon ik met simpele klusjes, maar ik heb geen twee linkerhanden en langzaamaan mocht ik steeds meer doen.” Een collega vroeg of hij niet een keer de bedrading wilde doen en dat vond hij pas echt leuk.  “Ik mocht vaker een kast bouwen en natuurlijk wordt het getest en ik vraag veel na bij collega’s, maar het gaat goed.” Al moet Ivar toegeven dat hij wel een keer een plaat heeft vernacheld. “Nu houd ik de plaat er eerst voor zodat ik zeker weet dat het goed gaat”, lacht hij.

“Vóór Rensen kende ik deze tak van techniek niet. Er is ook niet echt een opleiding voor.” Dat verbaast Ivar, aangezien er behoorlijk wat komt kijken bij regeltechniek. “Dat je met zo’n simpel kastje zo veel verschillende dingen kunt aansturen, vind ik mooi.” En dus luistert Ivar goed als Michel hem uitlegt wat hij doet. Toch jeuken zijn handen om zelf aan de slag te gaan. “Bij het testen kon ik wel wat doen. Dat moet altijd met z’n tweeën.” Gelukkig voor Ivar is Michel als het even kan, ook van de doe-jij-het-maar-aanpak. “Dan vraagt ie of ik het snap en als ik ja zeg, zegt hij: mooi! Mag jij de volgende doen.”

Kans

Ivar heeft het in ieder geval goed naar zijn zin bij Rensen. “Ik vind het geweldig dat Rensen mij deze kans biedt, dat ik straks een diploma heb en hier lekker kan werken. Kansen bieden en die met beide handen aanpakken is voor mij de Rensenmanier.”