De mooiste puzzel

Henk (links) in overleg met monteur Ralf

Een verademing! Zo ervoer hardware engineer Henk de firma Rensen, toen hij ruim 26 jaar geleden binnenkwam. “Ik kwam van een heel hiërarchisch bedrijf. Hier zijn de lijntjes kort en de sfeer amicaal. Ik kon bij wijze van spreken bij de directeur op tafel gaan zitten en vragen wat hij nu weer had verzonnen.”

Het werk van een hardware engineer luistert nauw. De tekening die hij aflevert is de basis waarmee zijn collega’s verdergaan en wat uiteindelijk resulteert in de definitieve regelkast. Maar al snel zag Henk dat bepaalde dingen beter en efficiënter konden. “We werken veel met macro’s, dat zijn stukjes tekening van een specifiek onderdeel. Die kun je invoegen en verwerken in je tekening. Dit Eplan-systeem heeft heel veel mogelijkheden en kun je op verschillende manieren inrichten, maar dan moet je dat ook wel doen.”

Burgerlijke ongehoorzaamheid

De wil vanuit Rensen om hier wat mee te doen was er zeker, maar het ontbrak aan tijd. “Toen heb ik een dosis burgerlijke ongehoorzaamheid erin gegooid”, lacht Henk. “Kijk, als jij een systeem maakt, kun jij het inrichten zoals het volgens jou zou moeten, of zoals het voor jou werkt. Maar als er een nieuwe collega mee moet werken, moet die wel jouw gedachtenkronkels kunnen volgen. Ik heb hier aardig wat mensen opgeleid en juist dat gaf mij het inzicht dat het een stuk logischer kon.”

Op rustige momenten ging Henk ermee aan de slag en legde zijn ideeën voor aan collega Ron. “We dachten over veel dingen hetzelfde, maar hij was heel kritisch. Het was dus aan mij om hem te overtuigen.” Dat lukte vaak en samen hebben ze heel wat veranderingen doorgevoerd, waar iedereen uiteindelijk heel blij mee was. Helaas overleed Ron onverwacht. Ondanks het gemis van een fijne collega en waardevolle sparringpartner bleef Henk erop hameren dat het goed inrichten van Eplan essentieel is. “We doen het hier allemaal samen. Je moet dus nadenken over het werk van de collega die na jou komt. Als ik vijf minuten meer kwijt ben om iets in te voeren, maar het scheelt mijn collega een uur werk, dan winnen we 55 minuten.”

Enorme ‘yes’

Dat is wat Henk zo geweldig vindt aan zijn werk. “Geef mij een doos vol spullen die er ongeorganiseerd zijn in gekwakt, met de opdracht er iets van te maken. Het is puzzelen. En de mooiste puzzel is degene die je net niet kunt oplossen. Daar zit voor mij de uitdaging. Soms is het frustrerend, maar als het lukt is het een enorme ‘yes’! Dat is wat mij voldoening geeft.”

En precies daar schuurt het nu. Met zijn pensioen voor de deur had Henk de puzzel wat verder af willen hebben. “Ik zie echt nog mogelijkheden om nóg beter te kunnen werken. Daarom voelt vertrekken dubbel, maar ik zal het los moeten laten.” Gelukkig zijn er nog wel wat eureka-momentjes waar Henk blij van wordt. “Ik heb het systeem onlangs zo aangepast en aan elkaar gekoppeld dat we nu met een druk op de knop alles kunnen bestellen. Dat betekent minder fouten en dus minder chagrijn achteraf, want fouten oplossen moet altijd op een moment dat het niet uitkomt.”

Euro Disney

Henk gaat het missen om onderdeel te zijn van een groter geheel.” Je maakt toch deel uit van een grote machine, waarbij we elkaar nodig hebben. Ik zit er niet om de show te stelen, samen bereiken we iets moois. En als dat lukt, geeft dat een goed gevoel.” Maar hij kijkt ook uit naar de tijd dat hij onder meer kan genieten van opa zijn. “Een tweede kleinkind is onderweg”, vertelt hij enthousiast. En hij kan genieten van tal van mooie herinneringen die hij in al die jaren bij Rensen heeft verzameld. Al springt ééntje er duidelijk bovenuit: “Euro Disney”, zegt Henk stellig. “Voor het 20-jarige bestaan is de hele firma met partners en kinderen een heel weekend naar het pretpark geweest. ’s Morgens vroeg op. Het park in, gezamenlijk eten. Dat was echt super speciaal!”